دانشنامه اسلامی
او از صفات والایی برخوردار بود که شخصیت او را متمایز می نمود. حافظ قرآن، فقیه، متکلم، نسب شناس، خطیب و سخنور، شاعر، آگاه به لغت و اخبار عرب از جمله ویژگی هایی است که شخصیت او را ممتاز از دیگران ساخته بود.
محمد العیساوی الجمی می گوید: کمیت اولین کسی بود که جدل منطقی را در شعر عربی گنجاند و شعر او تنها عاطفی مانند بقیه شعرا نیست، بلکه شعر او شعری مذهبی، ذهنی و عقلی است که بیانگر عقاید معین و اسلوب صحیح و ایمان قلبی او می باشد که به سبب آن، زندگی نمود و به شهادت رسید.
جاحظ می گوید: کمیت نخستین کسی است که در شیعه، باب مناظره، احتجاج و جدل مکتبی و دینی را گشود.
از بهترین و مشهورترین اشعار او، مدایح و قصایدی است که درباره پیامبر(ص) و آل او(ع) سروده است که به هاشمیات مشهور است و سرآمد همه منظومه های اوست که شکاف و انعکاس وسیعی در سطح حکومت جور امویان ایجاد کرد.
شیخ ابوالفتح رازی در تفسیر خویش آورده است که: از کمیت نقل شده که گفت: امیرالمؤمنین(ع) را در خواب دیدم که فرمود: قصیده عینیه خود را برای من بخوان. پس خواندم تا رسیدم به اینجا:
