کردوجین

لغت نامه دهخدا

کردوجین. [ ک ُ ] ( اِخ ) دختر منگو تیموربن هلاکو که به عقد اتابک جلال الدین سیورغتمش درآمد و در سال 693 هَ. ق. که سیورغتمش به دست پادشاه خاتون کشته شد. وی کرمان را محاصره و فتح کرد و پادشاه خاتون را به انتقام قتل شوهر کشت و بتخت سلطنت نشست تا 792 هَ. ق. در شیراز حکومت داشت. تاریخ وفات او معلوم نیست. ( از تاریخ مغول صص 406-410 ). رجوع به تاریخ عصر حافظ ج 1 و تاریخ گزیده شود.
کردوجین. [ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان خرقان غربی بخش آوج شهرستان قزوین. کوهستانی و سردسیر است و 112 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).

دانشنامه آزاد فارسی

کُردوجین ( ـ سلطانیه ۷۳۸ق)
دختر منگو تیمور بن هولاکوخان و آبش خاتون آخرین اتابک سلغری فارس (۶۶۲ـ۶۸۱ق) و همسر سلطان جلال الدین سیور غتمش پادشاه قراختائی کرمان (حک: ۶۸۱ـ۶۹۱ق) و پس از او همسر امیرچوپان. پس از به سلطنت رسیدن سلطان ابوسعید، کردوجین برای وی هدایای گرانبهایی فرستاد و سلطان نیز حکومت فارس را به او بخشید. او بناهای متعددی در شیراز و دوازده مدرسه ، رباط ، بیمارستان ، مسجد و سد ساخت و موقوفات زیادی برای آن ها منظور کرد؛ ازجمله مدرسه باشکوهی به نام «مدرسۀ شاهی» در کنار دولتخانۀ اتابکی ساخت . بوستانی برای تفریحگاه عمومی مردم ایجاد کرد و برای طلاب ، حافظان قرآن کریم ، صوفیان و سایر مستمندان حقوق هایی تعیین کرد. وی در مدرسه شاهی به خاک سپرده شد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال عشق فال عشق فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی فال چوب فال چوب