هلاهلا

لغت نامه دهخدا

هلاهلا. [ هََ هََ ] ( ص ) سهل و آسان. ( برهان ). لغت عامیانه مردم اصفهان در قرن ششم هجری. ( از حاشیه برهان چ معین ) :
زیان مالی و جانی توان تحمل کرد
ولی شماتت اعدا هلاهلا نبود
هلاهلا سخن عامه است و معذورم
که نظم خسته دلان از خلل جدا نبود.کمال الدین اسماعیل ( از انجمن آرا ).

فرهنگ معین

(هَ هَ ) (ص . ) (عا. ) آسان ، سهل .

فرهنگ عمید

سهل، آسان: زیان جاهی و مالی توان تحمل کرد / ولی شماتت اعدا هلاهلا نَبُوَد هلاهلا سخن عامه ست و معذورم / که نظم خسته دلان از خلل جدا نَبُوَد (کمال الدین اسماعیل: ۲۴۰ ).

ویکی واژه

(عا.)
آسان، سهل.