لغت نامه دهخدا نسقان. [ ن َ س َ / ن َ ] ( اِخ ) دو ستاره اند که نزدیک فکة - که کاسه درویشان است - ظاهر شوند، یکی یمانی است و دیگری شامی. ( از منتهی الارب ).
