دانشنامه اسلامی
خطاط و شاعر، متخلص به ناطق. وی اشعاری نیکو می سرود و خط نستعلیق را خوش می نوشت ولی با وجود وفور هنر و کمال روزگارش به سختی می گذشت. ناطق در زمان تألیف «تذکره ی نصرآبادی» (1083 ق) دوران پیری خود را می گذرانید.
مهدی بیانی در «احوال و آثار خوشنویسان» از قول محمدصالح اصفهانی (م 1126 ق) می گوید که ناطق جزو کاتبانی بوده که پس از میرعماد و در زمان ابوتراب اصفهانی (م 1072 ق) می زیسته است. اشعاری از وی در تذکره ها آمده است.
