معنی مندا | لغت یاب

مندا

لغت نامه دهخدا

مندا. [ م ُ ] ( اِخ ) موندا. یکی از شهرهای باستانی اسپانی که در ایالت بتیک واقع است و در سال 45 پس از میلاد سزار در این جا بر پسران و صاحبمنصبان پومپه فائق آمد و بعدها اظهار داشت که در نبردها همیشه برای پیروزی می جنگیده ولی در این جنگ برای حفظ جان خود نبرد می کرده است. ( از لاروس ).

فرهنگ اسم ها

اسم: مندا (پسر) (فارسی، آرامی) (تلفظ: monda) (فارسی: مندا) (انگلیسی: monda)
معنی: علم دانش ادارک شناخت، مندائیان مذهب مردمی صنعتگر و هنرمند ساکن جلگه خوزستان و حاشیه رود کارون است که در قرآن از آنان به صائبین نام برده شده است