لغت نامه دهخدا مرائات. [ م ُ ] ( ع مص ) ( از «رأی » ) کاری برای دیدار مردم کردن. ( ترجمان علامه جرجانی ص 88 ). رآء. کاری برای دیدار کسی کردن. ( زوزنی ). بنمودن کسی را خلاف اعتقاد. ریاء. ( از منتهی الارب ). مُراآت. مُراآة. ریاء. رجوع به ریاء شود.
