دانشنامه اسلامی
آقامحمّدحسن ساکت ابن میرزا محمّد طلافروش، شاعر ادیب از سخنوران قرن چهاردهم هجری. سال تولد او را ۱۲۷۷ق، ۱۲۸۷ق و ۱۲۸۵ق آورده اند. در اصفهان متولّد شده و علم و ادب آموخت و سپس به قهوه کوبی و فروش تریاک روی آورد. او از اعضای فعّال انجمن ادبی شیدا بود. در تصوف نیز دستی داشت و مرید مشایخ سلسله صفی علی شاهی بود و در ماه رجب ۱۳۵۶ق وفات یافت و در صحن تکیه بروجردی در تخت فولاد مدفون شد. دیوان اشعار او در اصفهان به چاپ رسیده است. این ابیات از اوست: چو ماه من به رخ از زلف خود نقاب گرفت ••••• فغان ز خلق برآمد که آفتاب گرفتز گریه مردم چشمم به یکدیگر گویند ••••• ببین که خانه ما را چگونه آب گرفتعرق ز چهره فشاند و جهان معطّر کرد ••••• مگر نگار من از برگ گل گلاب گرفت
ساکت اصفهانی، محمدحسن، دیوان ساکت، مقدمه و ص۱۶۶.
۱. ↑ ساکت اصفهانی، محمدحسن، دیوان ساکت، مقدمه و ص۱۶۶.۲. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۲۳۱.۳. ↑ هفته نامه نوید اصفهان، ش۳۲۶، نهم آذر ۱۳۷۳، ص۴.۴. ↑ معلم حبیب آبادی، محمدعلی، مکارم الآثار، ج۶، ص۲۲۱۱.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۴۳-۵۴۴.
...
