دانشنامه اسلامی
میرزامحمّدتقی مُذهِّب اصفهانی، در فنون تذهیب به خصوص جدول کشی، تشعیر، زرافشانی و تزئینات گل و بتّه استاد بود. وی از اصفهان به تهران رفت و در آنجا به فعّالیّت پرداخت. تا سال ۱۲۹۴ق در قید حیات بود.
همایی، جلال الدین، تاریخ اصفهان (هنر و هنرمندان)، ص۳۱۸.
۱. ↑ همایی، جلال الدین، تاریخ اصفهان (هنر و هنرمندان)، ص۳۱۸.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۲۶۱.
...
[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است
مذهب، نقاش، قلمدان ساز و خطاط. از شاگردان سید ابوالقاسم حسینی مذهب باشی اصفهانی بود و شیوه ی وی را پیروی می نمود. میرزا محمدتقی علاوه بر هنر تذهیب و مراحل مختلف آن در تصویرسازی و چهره پردازی نیز مهارت داشت.
عمده کار این استاد، تهیه جلد و قاب آینه و قلمدان و سایر کارهای روغنی بود که در کارگاه هنری مخصوص خود عمل می آورد. سمت سرپرستی استادان کارگاه بر عهده ی این هنرمند بود و پرداخت و اصلاحات پایانی را خود انجام می داد. او خط نسخ و رقاع را نیز خوش می نوشت و آثارش را به خطوط زیبا ترقیم می کرد.
از آثار وی: جلد قرآن ممتازی که با گلهای افشان تذهیب و تشعیر شده، با رقم: «نقل من... سید ابوالقاسم مذهب باشی، عن العبد محمدتقی مذهب سنه 1278»؛ قاب آینه ی بسیار استادانه ای که تصاویر دختران را بر روی آن نقاشی کرده و کناره ها و حواشی را به تذهیب و تشعیر عالی آرایش داده، با رقم: «راقمه محمدتقی مذهب الاصفهانی 1281»؛ قاب روغنی قرآنی که در کمال زیبایی عمل آمده و جامع اقسام شیوه های تذهیب کاری در نقوش اسلیمی و سایر مراحل تذهیب است و به خط رقاع استادانه ای درج شده: «رقم میرزا محمدتقی مذهب 1293». سه اثر دیگر وی در «احوال و آثار نقاشان» ذکر شده است.
