دانشنامه اسلامی
آقامحمدباقر اصفهانی متخلّص به «بهجت» شاعر ادیب و خوشنویس فاضل در عهد سلطنت فتحعلی شاه، مستوفی عباس میرزا ولیعهد او بوده و خط نستعلیق را نیکو می نوشته و در فنون ادب استاد بود. مدتها در آذربایجان بوده و در زمان سلطنت محمّد شاه وفات یافته است. نویسنده «مدایح معتمدیه» شرح حال او و اشعارش در مدح منوچهرخان معتمدالدّوله حاکم اصفهان را آورده است. این دو بیت از آنجاست: دلم به زلف تو شاد از لب شکرخند است ••••• ز آب خضر به ظلمات تشنه خرسند استچه شام ها که سحر کردم و ندانستم ••••• درازی شب زلف تو را که تا چند است
مذهب اصفهانی، میرزا محمدعلی، تذکره مدایح معتمدیه، (نسخه خطی.
۱. ↑ مذهب اصفهانی، میرزا محمدعلی، تذکره مدایح معتمدیه، (نسخه خطی. ۲. ↑ شیرازی، احمدبن ابوالحسن، حدیقة الشعراء، ج۱، ص۲۸۲-۲۸۳.۳. ↑ آقابزرگ تهرانی محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۱۴۶-۱۴۷.
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۱۴۷.
...
