لقیده

لغت نامه دهخدا

لقیده. [ ل َق ْ قی دَ / دِ ] ( ن مف ) نعت مفعولی از لقیدن.

فرهنگ معین

(لَ قّ دَ یا دِ ) (ص مف . ) شل و نااستوار شده در جای خود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) شل و نا استوار شده در جای خود .
نعت مفعولی از لقیدن

ویکی واژه

شل و نااستوار شده در جای خود.