لت و پار کردن

لغت نامه دهخدا

لت و پار کردن. [ ل َ ت ُ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) پاره پاره کردن. بقطعات خرد و بزرگ جدا کرده پراکندن. پراکنده و متفرق کردن. بی نظم و ترتیبی پراکنده و متفرق کردن.

فرهنگ معین

( ~ . کَ دَ ) (مص م . ) (عا. ) از هم دریدن و پاره پاره کردن .

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱- پاره پاره کردن قطعه قطعه کردن. ۲- پراکنده کردن ( بدون نظم و ترتیب ) : آن شیرزادخان شیر دره یی که مثل روباه در لان. مرغ دولتهای اروپایی را یکی پس از دیگری لت وپار کرده بود ... ۳- بشدت کتک زدن .

ویکی واژه

(عا.)
از هم دریدن و پاره پاره کردن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم