قلایا

لغت نامه دهخدا

قلایا. [ ق َ ] ( ع اِ ) ج ِ قَلیّة. ( آنندراج ). رجوع به قلیة شود.
قلایا. [ ] ( اِخ ) ( فرستاده عجول از خداوند ) یکی از لاویان است که با عزرا مراجعت نمود. ( قاموس کتاب مقدس ).