صیصیه

لغت نامه دهخدا

( صیصیة ) صیصیة. [ ی َ ] ( ع اِ ) هر چیزی که حصار باشد مر چیز دیگر را. و در حکمت اشراق به تن ، جسم ، ضد روح ، مقابل نفس ، مقابل صنم ، مقابل نور اسپهبدی اطلاق شده است ، به این اعتبار که حصار و حصنی است برای روح انسانی و نور اسپهبدی. شیخ اشراق در آنجا که وجود روح را قبل از بدن نفی میکند، گوید: ان کانت موجودةً قبل الصیاصی ، فلم یمنعها حجاب و لا شاغل عن عالم النور المحض و لا اتفاق و لاتغیر فیه فتکون کاملةً فتصرفها فی الصیصیة یقع ضایعا.( حکمت الاشراق 202 ). الصیاصی ، ای الابدان لانها جمع صیصیة و هی کل مایحصن به. ( حاشیه حکمت الاشراق ص 201 ).

فرهنگ فارسی

هر چیزیکه حصار باشد مر چیز دیگر را

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] صِیصِیَه به خار ، پشت پای پرندگان گفته می شود.
از آن به مناسبت در باب اطعمه و اشربه نام برده اند.
راه پرنده حلال گوشت
برای تشخیص پرنده حلال گوشت از حرام گوشت نشانه هایی ذکر شده که خار، راه تشخیص پشت پا از آن جمله است. با وجود آن در پرنده مشکوک، حکم به حلّیت پرنده می شود.