دانشنامه اسلامی
محمود بن ابوبکر احمد ارموی، در سال 594ق به دنیا آمد و در سال 682 از دنیا رفت.
ارموی از شاگردان کمالالدین یوسف بود و در فلسفه، حکمت، فقه و اصول تبحر زیادی داشت. از جمله شاگردان او خواجه صفیالدین هندی را میتوان نام برد.
سراجالدین ارموی در اواخر عمر در قونیه زندگی میکرد. این دوران مصادف است با افاضات ملای رومی (جلالالدین محمد مولوی متوفای 672). سراجالدین در اوایل، منکر مقام و جایگاه معنوی او بود ولی پس از مدتی جزو مریدانش شد و در تشییع جنازهاش شرکت کرد. او قصیدهای را در تشییعجنازه مرادش خواند که دو بیت زیر جزء آن شعر است؛
بر مطالع الأنوار او شرحهای زیادی نوشته اند که از آن جمله میتوان شرح قطبالدین محمد رازی از علمای قرن هشتم هجری بر آن را نام برد که آن را به نام خواجه غیاثالدین تنظیم کرده است. او لطایف الحکمة را در سال 655 به نام کیکاوس بن کیخسرو به زبان فارسی نوشت و مرحوم تربیت نسخه آنرا در کتابخانه آستان قدس دیده است. این کتاب در سال 1351 به تصحیح دکتر یوسفی به چاپ رسیده است.
دولتآبادی، عزیز، سخنوران آذربایجان (از قطران تا شهریار)، ستوده، تبریز، چاپ اول، 1377ش.
