ذهوب

لغت نامه دهخدا

ذهوب. [ ذُ ] ( ع مص ) بشدن. ( زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ). رفتن. برفتن. ذهاب. || بردن. || دور کردن. ( آنندراج ).
ذهوب. [ ذَ ] ( اِ ) نامی از نامهای زنان. ( از آنندراج ).
ذهوب. [ ذُ ] ( ع اِ ) ج ِ ذَهب َ. زرها.
ذهوب. [ذَ ] ( ع ص ) رونده. شونده. || درگذرنده.