لغت نامه دهخدا دیوهیکل. [ وْ هََ ک َ ] ( ص مرکب ) آنکه دارای شکل و هیئت دیوان است. دیوقامت. بی اندام. بدقواره : ز لاحولم آن دیوهیکل بجست پری پیکر اندر من آویخت دست.سعدی.
