خودکاوند

لغت نامه دهخدا

خودکاوند. [ خوَدْ / خُدْ وَ ] ( اِخ ) دهی است جزء دهستان بالای بخش طالقان شهرستان تهران واقعدر 9هزارگزی جنوب خاوری شهرک. این دهکده کوهستانی وسردسیر و دارای 400 تن سکنه است. آب آن از چشمه و زه آب رود محلی و محصول آن غلات و گردو و لبنیات. شغل اهالی زراعت و کرباس بافی است. در کوههای این ده یخچال طبیعی وجود دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).

فرهنگ فارسی

دهی است جزئ دهستان بالابخش طالقان شهرستان تهران واقع در ۹ هزار گزی جنوب خاوری شهرک . این دهکده کوهستانی و سردسیر و دارای ۴٠٠ تن سکنه است .

دانشنامه عمومی

این روستا واقع در بخش بالا طالقان بالاتر از روستای گلیرد و مسیر ورودی روستا بعد از سوج خاخی اول منگلان ورودی روستاهای گوران که در امتداد جاده ان به روستای خودکاوند ختم می گیردد. دارای زمستان هایی سرد و یخبندان های زیاد. مردم این روستا زبان خود را تاتی می دانند که از زبان های ایرانی شمال غربی است.
• دره باران چشمه
• دره لو
• دودره
• کوه اسپی سنگ دارای یخچال طبیعی
• گرد کوه تپه
• درهٔ اسکول
خرمندگاه بنی کن ول گوشه سه ماهه
نوی سر - آسیابی در - خراباسیودر - رودخانه - ماه بلی چشمه - دیوکمران - اسکولی در - گل کندان - خرای چال - معمه کای چال - سرینچال - لتونی دره - سودی کش - کنگر چشمه - قله اسبی سنگ - پس کمر - گزنایورد گردن - هفت چشمه - مریم کری دره - خر تیره - تنقولی سر - درازو - دیراجای گردن - پسی چال - خوردچالی سر