خارپر

لغت نامه دهخدا

خارپر. [ پ َ ] ( اِ مرکب ) سیخ پر. تیغ پر. پرهای ابتدائی مرغان که بصورت خار است. رجوع به تیغپر شود.

فرهنگ عمید

پرهایی که در ابتدا به شکل خار در تن جوجه های پرندگان می روید، تیغ پر، سیخ پر.

فرهنگ فارسی

سیخ پر تیغ پر