معنی حلت اباد

حلت اباد

لغت نامه دهخدا

( حلت آباد ) حلت آباد. [ ح َ ] ( اِخ ) دهی جزء دهستان فراهان سفلی بخش فرمهین شهرستان اراک. واقع در دامنه و سردسیر و دارای 147 تن سکنه است. آب آن از قنات و محصول آن غلات ، بنشن ، پنبه ، کنجد، کرچک و انگور. شغل اهالی زراعت و گله داری و قالیچه بافی است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2 ).

دانشنامه عمومی

حلت آباد. این روستا که از قدیم دارای جمعیت کمی بوده است و به گفته اهالی محلی حدود 20 خانوار در این روستا ساکن بوده اند.
باگذشت زمان اهالی باقی مانده به شهر مهاجرت کرده اند. در حال حاضر این روستا دارای 6 خانوار می باشد که بصورت فصلی در این روستا سکونت دارند. در فصل بهار و تابستان جمعیت بیشتری نسبت به پاییز و زمستان ساکن هستند.
شغل مردم این روستا کشاورزی و دامداری می باشد.