معنی حفظ قران

دانشنامه آزاد فارسی

حفظ قرآن. حِفظِ قرآن
در اوایل بعثت و صدر اسلام، حفظ کردن قرآن یکی از شیوه های مؤثر برای حفظ و صیانت آن از تحریف و تغییر بود. حفظ قرآن افزون بر تأثیری که قرائت ظاهری قرآن و در مراحل بعدی توجه به محتوا و عمق آن در روح انسان می گذارد، موجب «جلای قلب و ازدیاد ایمان و تقویت روح توکل در انسان می شود» (انفال: ۲). حفظ قرآن همچنین موجب تسریع در یادگیری مفاهیم قرآنی و استفاده از تفاسیر می شود. داشتن آشنایی اجمالی با قواعد زبان عربی، تأثیری مثبت در سهولت حفظ می تواند داشته باشد. حفظ قرآن به صورت خواندن اولیۀ قرآن مجید از روی مصحف و تکرار آن انجام می گیرد. پس از یادگیری کامل آیه، آیۀ بعدی حفظ می شود و به همین ترتیب ادامه می یابد. استفاده از نوارهای ترتیل، تأثیر فراوانی در آغاز یا تکمیل و بهبود حفظ دارد و از لحاظ اعراب و تجوید و تلفظ صحیح کلمات نیز تأثیر مثبتی می بخشد. نوشتن آیات حفظ شده نیز موجب بهبود کیفیت حفظ می شود. از شاخص های مهم در حفظ قرآن، نظم است و حافظان باید پیوسته پس از حفظ اولیه، هر روز دست کم در حدود یک جزء از قرآن را به تمرین و تکرار بخوانند. نیز ← قرآن

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] حفظ قرآن. حفظ قرآن، به معنی بحثی قرآنی ـ حدیثی درباره ی فراگیری و به خاطر سپردن قرآن است.
حفظ به معنای نگاهداری و مراقبت از چیزی و غفلت نورزیدن از آن، و در برابر کلمه فراموشی است. این واژه به معنای خویشتن داری و قدرت ضبط نَفْس، رعایت چیزی و غمخواری نیز آمده است.
معنی اصطلاحی حفظ قرآن
در اصطلاح، حفظ قرآن یعنی یاد گرفتن و ازبر کردن قرآن کریم. در قرآن نیز حافظ (اسمِ فاعل حفظ در معنای نگاهدارنده) آمده است. به این ترتیب، حافظ قرآن یعنی کسی که همه قرآن یا بخشی از آن را، با رعایت همه قواعد، از بر باشد.
اصطلاح حافظ قرآن
می توان گفت اصطلاحِ حافظ قرآن از نیمه دوم قرن دوم در فرهنگ اسلامی رواج یافته است.
اولین معنی حافظ
...
[ویکی اهل البیت] حفظ قرآن. کلید واژه: قرآن، فهم قرآن، حفظ قرآن، حافظ قرآن، آشنایی با قرآن، روشهای حفظ قرآن، ضرورت حفظ قران
انسان در زندگی روزمره خود نیاز به قانونی جامع و کامل دارد به نام دین. نیاز فطری انسان و اقتضائات روحی او، کشش انکار ناپذیری به سوی دین دارد. در میان ادیان الهی نیز، دینی که عصاره کمال یافته ادیان آسمانی در طول حضور آدمی بر روی زمین است، دین مقدس اسلام می باشد.
بدیهی است هر پیامبری که ادعای رسالت از سوی خداوند مهربان را دارد، می بایست معجزه ای بیاورد تا ثابت کند او فرستاده حقیقی خداوند یکتاست. از این رو، پیامبر اسلام معجزات فراوانی داشت که بر اثبات حقانیت او فریاد برمی آورد؛ مثل: شق القمر، سخن گفتن سنگریزه در دست حضرت، شهادت کوه و درختان بر رسالت ایشان و...
اما از این میان، چون حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم خاتم انبیاست، یعنی قرار است بعد از او دیگر پیامبری از سوی خدا به جانب مردم برانگیخته نشود، لازم است معجزه ای داشته باشد که نه فقط در زمان حیات آن بزرگوار بلکه بعد از ایشان هم در میان مردم اعصار گوناگون باشد و نشانگر صداقت دین مبین اسلام و نبی مکرم صلی الله علیه و آله و سلم باشد.
این معجزه قرآن کریم است. از زمان پیامبر گرامی اسلام تا هرگاه که بشر بر روی کره خاکی قدم بردارد، قرآن معجزه ای است که دلالت می کند. بر آن که تنها دین واقعی و حقیقی که از سوی خداوند فرستاده شده و نسخ نشده است، دین اسلام است؛ چون سخنی است که هیچ انسان یا سایر مخلقات مانند جن نیز نمی توانند نظیر او را بیاورند، پس فقط می تواند از جانب خالق جهان آمده باشد و چون قرآن کریم، تنها دین جاودان و مورد قبول را اسلام می داند و نبوت پیامبر خاتم را تصدیق می کند.
پس دیگر جای شکی باقی نمی ماند که اگر انسانی بخواهد به نیاز فطری خود پاسخ بگوید و دین را به عنوان قانون زندگی بپذیرد، باید به سراغ اسلام بیاید و قبل از آن با قرآن، این معجزه جاوید و عصاره و اساس اسلام آشنا شود.
در جهان امروز که منادیان جریانات و مذاهب گوناگون هر یک مدعی اند ما بر حق هستیم، مسلمانی می تواند اثبات کند اسلام تنها راه حق است که موجب کمال انسان می شود، که با قرآن آشنایی کامل داشته باشد، وگرنه در میان توجیهات و شبهه افکنی های شیاطین انس و جن راه حق خود را هم گم می کند، چه رسد به این که دیگران را هم بتواند هدایت کند.
[ویکی فقه] حفظ قرآن (علوم قرآنی). حفظ قرآن، ازبرکردن قرآن است.
ازبرکردن قرآن بر اساس روایات از بزرگ ترین نعمت های الهی است که با هیچ نعمتی قابل مقایسه نیست. قلبی که ظرف قرآن باشد، هیچ گاه عذاب نمی شود، و انسانی که در باطن و درون او قرآن نباشد، مانند خانه خراب است. حافظ قرآن، حامل قرآن است و حامل قرآن از اشراف امت محمد صلی الله علیه و آله وسلّم و عرفای اهل بهشت است. حافظی که عامل به قرآن باشد، در قیامت با انبیا و اولیای الهی و سفیران پروردگار خواهد بود.
منظور از حفظ قرآن در روایات
البته این همه عظمت تنها برای حفظ حروف و کلمات قرآن نیست؛ بلکه افزون بر آن باید حافظ حدود و عامل به محتوای قرآن نیز باشد. امام صادق علیه السّلام می فرماید: «قاریان قرآن سه دسته اند: عده ای برای کسب ثروت از ملوک و فخر فروشی بر مردم قرآن می خوانند؛ این ها اهل آتشند. عده ای نیز حروف قرآن را حفظ، ولی حدود آن را ضایع کردند؛ این ها هم اهل آتشند. عده ای هم قرآن می خوانند و به همه دستورات آن عمل می کنند و حلال آن را حلال، و حرام آن را حرام می دانند؛ این ها کسانی هستند که خداوند آن ها را از گمراهی نجات می دهد و اهل بهشتند و درباره هر کس که بخواهند شفاعت می کنند».
عنایت خاص اولیای دین به حفظ
حافظ قرآن با حفظ آیات، با آیات قرآنی همسو می شود و قرآن شریف در عمق جان او نفوذ و نوع نگرش او به هستی را عوض می کند. همچنین باعث تسریع در یادگیری مفاهیم قرآن می شود. اولیای دین و در راس آنان پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم و امامان معصوم علیه السّلام نیز عنایت خاصی به حفظ قرآن توسط صحابه و مسلمانان داشتند و در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم مرکزی برای تعلیم و حفظ قرآن تشکیل شد.
واجب کفایی بودن حفظ
...