لغت نامه دهخدا بیاغالیدن. [ دَ] ( مص ) تحریک کردن و تحریک نمودن. ( آنندراج ). تحریک نمودن و تحریض کردن. ( برهان ). || آمیختن و برغلانیدن ، یعنی اغوا نمودن. ( غیاث ) ( آنندراج ). || جنبانیدن. ( غیاث ). رجوع به آغالیدن شود.
