بخولق

لغت نامه دهخدا

بخولق. [ ب ِ خُو ل ُ ] ( ترکی ، اِ ) فرورفتگی بالای سم اسب که حلقه بخو را در آنجا بندند. ( فرهنگ فارسی معین ). بخولیک. و رجوع به ماده زیر شود.

فرهنگ عمید

فرورفتگی بالای سم اسب که حلقۀ بخو را در آنجا می بندند.

فرهنگ فارسی

فرورفتگی بالای سم اسب که حلقه بخو را در، آنجا میبندند
( اسم ) فرو رفتگی بالای سم اسب که حلق. بخورا در آنجا بندند .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم