دانشنامه اسلامی
هیچ پیغمبری را روا نباشد که اسیران جنگی بگیرد (تا از آنان فدا گرفته و آنان را رها کند) مگر تا زمانی که خون (ناپاکان را) در زمین بسیار بریزد. شما (ای اصحاب رسول) متاع دنیا را می خواهید و خدا آخرت را می خواهد، و خدا مقتدر و کارش همه از روی حکمت است.
هیچ پیامبری را نسزد و نشاید که اسیران جنگی بگیرد، تا زمانی که در زمین از قدرت و توان بیندازد متاع ناچیز و ناپایدار دنیا را می خواهید، و خدا آخرت را می خواهد؛ و خدا توانای شکست ناپذیر و حکیم است.
هیچ پیامبری را سزاوار نیست که اسیرانی بگیرد، تا در زمین به طور کامل از آنان کشتار کند. شما متاع دنیا را می خواهید و خدا آخرت را می خواهد، و خدا شکست ناپذیر حکیم است.
برای هیچ پیامبری نسزد که اسیران داشته باشد تا که در روی زمین کشتار بسیار کند. شما متاع اینجهانی را می خواهید و خدا آخرت را می خواهد. و او پیروزمند و حکیم است.
هیچ پیامبری حق ندارد اسیرانی (از دشمن) بگیرد تا کاملاً بر آنها پیروز گردد (؛ و جای پای خود را در زمین محکم کند)! شما متاع ناپایدار دنیا را می خواهید؛ (و مایلید اسیران بیشتری بگیرید، و در برابر گرفتن فدیه آزاد کنید؛ ولی خداوند، سرای دیگر را (برای شما) می خواهد؛ و خداوند قادر و حکیم است!
It is not for a prophet to have captives until he inflicts a massacre in the land. Some Muslims desire the commodities of this world, but Allah desires the Hereafter. And Allah is Exalted in Might and Wise.
It is not fitting for a prophet that he should have prisoners of war until he hath thoroughly subdued the land. Ye look for the temporal goods of this world; but Allah looketh to the Hereafter: And Allah is Exalted in might, Wise.
