دانشنامه اسلامی
زیرا شما آن سخنان را از زبان یکدیگر تلقّی کرده و حرفی بر زبان می گفتید که علم به آن نداشتید و این کار را سهل و کوچک می پنداشتید در صورتی که نزد خدا (گناهی) بسیار بزرگ بود.
چون زبان به زبان از یکدیگر می گرفتید و با دهان هایتان چیزی می گفتید که هیچ معرفت و شناختی به آن نداشتید و آن را ناچیز و سبک می پنداشتید و در حالی که نزد خدا بزرگ بود.
آنگاه که آن را از زبان یکدیگر می گرفتید و با زبانهای خود چیزی را که بدان علم نداشتید، می گفتید و می پنداشتید که کاری سهل و ساده است با اینکه آن نزد خدا بس بزرگ بود.
آنگاه که آن سخن را از دهان یکدیگر می گرفتید و چیزی بر زبان می راندید که در باره آن هیچ نمی دانستید و می پنداشتید که کاری خرد است، و حال آنکه در نزد خدا کاری بزرگ بود.
به خاطر بیاورید زمانی را که این شایعه را از زبان یکدیگر می گرفتید، و با دهان خود سخنی می گفتید که به آن یقین نداشتید؛ و آن را کوچک می پنداشتید در حالی که نزد خدا بزرگ است!
When you received it with your tongues and said with your mouths that of which you had no knowledge and thought it was insignificant while it was, in the sight of Allah, tremendous.
Behold, ye received it on your tongues, and said out of your mouths things of which ye had no knowledge; and ye thought it to be a light matter, while it was most serious in the sight of Allah.
