اکدریه

لغت نامه دهخدا

( اکدریة ) اکدریة. [ اَ دَ ری ی َ ] ( ع ص نسبی ، اِ ) ( اصطلاح فقه ) مسأله ایست در فرایض که شوی و مادر و جد و خواهر مادری و پدری مانده باشد. لقبت بها لان عبدالملک بن مروان سئل عنها رجلاً یقال ُ له اکدر فلم یعرفها او کانت المیتة تسمی اکدریة او لانها کدرت علی زید. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || قسمی سگ. ( یادداشت مؤلف ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اَکدَریّه عنوان مسئله‏ای در ارث است.
مسئله اکدریّه در فقه اهل سنت آمده و به این صورت مطرح شده است که اگر سهم وارثان فرض بر، همه ترکه میت را در بر گیرد، عَصَبه( تعصیب)ارث نمی‏برد، مگر در مسئله اکدریه. وارثان در این مسئله عبارتند از: شوهر، مادر، جد ّ و خواهر پدری یا پدری و مادری.
اقوال اهل تسنن و شیعه در مسئله اکدریه
سهم شوهر نصف؛ سهم مادر یک سوم و سهم جدّ یک ششم است که مجموع، همه ترکه را در بر می‏گیرد، لیکن خواهر بر اساس قواعد عَصَبه در ارث، با سه نفر یاد شده شریک می‏گردد و در نتیجه، مال هشت قسمت می‏شود. شوهر و خواهر، هرکدام سه هشتم و مادر و جدّ، هر کدام یک هشتم سهم می‏برد. البته این قول عمر و ابن مسعود است و نزد شافعیه و حنابله، ترکه به ۲۷ قسمت تقسیم می‏شود: شوهر نُه سهم؛ مادر شش سهم؛ جدّ هشت سهم و خواهر، چهار سهم می‏برد. نزد حنفیه خواهر سهمی نمی‏برد. در فقه شیعه، در فرض یاد شده، شوهر نصف، سهم می‏برد و نصف دیگر از باب فرض و ردّ، به مادر می‏رسد.
وجه تسمیه
در علت نامگذاری این مسئله به اکدریه وجوهی ذکر شده است؛ از جمله آنکه «اَکدر» نام زنی بوده که چنین وارثانی داشته است.

فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم