دانشنامه اسلامی
رفد (۲ بار)
(به کسر اول) عطیّه. یاری (مفردات) در اقرب گوید «رفده رفداً: اعطاه و اعانه» و گوید رفد به معنی عطیّه وصله است . ظاهراً مراد از رفد در آیه عطیّه است چنانکه مجمع گفته یعنی قوم فرعون در این دنیا به لعنت و غرق گرفتار شدند و در آخرت بد عطائی است عطایشان که به آنها داده شده. در مجمع گوید: علت اینکه عذاب رفد خوانده شده آن است که در مقابل نعمت اهل بهشت است تقدیر آن این است «بئس الرفد رفدهم». جوهری گوید: رفد به کسر اول عطا وصله و به فتح اول مصدر است. از این ماده فقط دو کلمه فوق در قرآن یافته است.
