المتکبر

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
کبر (۱۶۱ بار)
از اسماء حسنی است . و آن به معنی صاحب کبریاء و صاحب عظمت است چنانکه زمخشری گفته: «اَلْبَلیغُ الْکِبْرِیاءِ وَ الْعَظَمَةِ» در اقرب الموارد می‏گوید: «تَکَبَّرَ الرَّجُلُ: کانَ ذاکِبْرِیاءِ» در المیزان آمده: متکبر آن است که متلبس به کبریاء و در آن ظاهر باشد. این صفت در خداوند صادق است زیرا کبریاء و عظمت حقیقی از آن اوست.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم