معنی اطام | لغت یاب

اطام

لغت نامه دهخدا

( آطام ) آطام. ( ع اِ ) ج ِ اُطُم. دژها. حصارها. حصون. خانه ها از سنگ.
آطام. ( اِخ ) نام دهی به یَمامه.
اطام. [ اُ / اِ ] ( ع اِمص ) بستگی بول و شکم از بیماری. ( ناظم الاطباء ). بند شدن شاش. ( آنندراج ). گرفتگی شکم. ( مهذب الاسماء ). شکم بستگی. شاشبند.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آطام. آطام نام دژهایی در مدینه بود.
آطام جمع "اطُم" نام دژهایی است که در عصر جاهلی در مدینه وجود داشته اند و تعداد آن ها زیاد بوده است.
نهی پیامبر از تخریب آطام
در حدیث آمده است که پیامبر –صلی الله علیه وآله- از ویران کردن آطام اهل مدینه نهی کرد و فرمود: این ها زیور مدینه هستند.
فصل نامه میقات حج، ش۳۶، ص۱۰۹.
۱. ↑ فصل نامه میقات حج، ش۳۶، ص۱۰۹.
منبع
...