ابن شجری هبهالله بن علی

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] الشریف ضیاء الدین ابوالسعادات هبةالله بن علی بن محمد بن حمزه معروف به ابن الشجری، از لحاظ نسب به امام حسن مجتبی(ع) منتهی می گردد. البته در این نسب اختلاف وجود دارد و عده ای گفته اند از طرف مادر به بیت الشجری می رسد. او در سال 450ق در بغداد متولد شد و با خلفاء بنی عباس یعنی القائم بامرالله (467ق) المقتدی بامر الله (487ق) والمستظهر بالله (512ق) و المسترشد بالله (539ق) و الراشد بالله (532ق) و المقتضی لامر الله (555ق) معاصر بوده است. او مدت نود و دو سال عمر کرد و در سال 542ق در زمان سلطنت سلجوقیان در بغداد از دنیا رفت. او دانشمندی متخلق به اخلاق حسنه بود. او به لحاظ مذهبی، از اکابر علماء شیعه شمرده شده است و با توجه به نسبش که از ذریه جعفر بن حسین بن حسن بن علی بن ابیطالب(ع) می باشد، این معنا تقویت می گردد. آثاری مانند الأمالی، الانتصار، الحماسه، شرح اللمع و شرح التعریف الملوکی و... از ابن الشجری است.
وی شاگرد افرادی مانند الشریف ابوالمغمر یحیی بن محمد بن طباطبا العلوی، ابوالحسن علی بن فضّال المجاشعی القیروانی، ابوالحسین المبارک بن عبدالجبار بن احمد بن القاسم الصیرفی و ابوزکریا یحیی بن علی الخطیب التبریزی می باشد. از شاگردان معروف او نیز به افرادی مانند ابومنصور محمد بن زبرج العتابی، ابوسعد عبدالکریم بن محمد بن منصور السمعانی، ابوالغنائم حبشی بن محمد بن شعیب الواسطی الضریر و ابومحمد عبدالله بن احمد اشاره شده است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم