دانشنامه اسلامی
این اصطلاح، مقابل اجزا در امارات با کشف خلاف ظنی است و به معنای کفایت عمل انجام شده طبق مؤدای اماره معتبر، از انجام دوباره آن است، در صورتی که به طور قطعی، مخالفت آن با واقع آشکار گردد، مانند آن که مجتهدی بر اساس اخبار معتبر، به وجوب نماز جمعه در عصر غیبت حکم نماید و سپس اخبار متواتری بر عدم وجوب آن قائم شود (مثال برای احکام شرعی ) یا مثل آن که بیّنه ای بر طهارت لباس نمازگزار اقامه شود و بعد از اقامه نماز در آن لباس، به نجاست آن یقین پیدا شود (مثال برای موضوعات خارجی)؛ در این جا این بحث مطرح می شود که آیا عمل انجام شده، مجزی است یا نیاز به اعاده و یا قضا دارد.
حکم مسئله اجزا
حکم مسئله اجزا در امارات با کشف خلاف قطعی بر اساس این که حجیت امارات را از باب طریقیت بدانیم یا سببیت، و همچنین بر اساس این که شک ، در موضوعی از موضوعات خارجی باشد یا در حکمی از احکام شرعی ، تفاوت دارد. تفصیل این مطلب در مستند اجزا در امارات آمده است، ولی به طور کلی می توان گفت: از آن جا که مشهور علمای امامیه به مبنای طریقیت اعتقاد دارند، در این مورد، به عدم اجزا حکم داده اند.
