دانشنامه اسلامی
حقیقت عرفی خاص تخصیصی، مقابل حقیقت عرفی خاص تخصصی بوده و به این معنا است که فردی از عرف خاص، یک لفظ را با وضع تعیینی در یک معنای معین وضع نماید و سپس آن لفظ در میان آن عرف خاص در آن معنای حقیقی استعمال گردد.
حقیقت عرفی خاص تخصیصی
حقیقت عرفی خاص تخصیصی، مقابل حقیقت عرفی خاص تخصصی بوده و به این معنا است که فردی از عرف خاص، یک لفظ را با وضع تعیینی در یک معنای معین وضع نماید و سپس آن لفظ در میان آن عرف خاص در آن معنای حقیقی استعمال گردد.
