دانشنامه اسلامی
← وظیفه شیردادن مادر به فرزندش
۱. ↑ بقره/سوره۲، آیه۲۳۳.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۱۹۳.
...
[ویکی اهل البیت] آیه رضاع. آیه 233 سوره بقره/2 را که به تفصیل به مسأله رضاع و شیردادن نوزادان پرداخته، «آیه رضاع» نام نهاده اند. بر اساس این آیه، حق شیردادن نوزاد در حال شیرخوارگی مخصوص مادر است؛ البته دو سال برای کسی است که بخواهد دوران شیرخوارگی را کامل کند؛ ولی مادران حق دارند این مدت را کمتر کنند. هزینه زندگی مادر در دوران شیردادن بر عهده پدر است؛ حتی اگر زن را طلاق داده باشد و هیچ یک از پدر و مادر نباید به دلیل اختلاف هایشان به نوزاد ضرر برسانند.
پس از مرگِ پدر، ورثه وظیفه دارند هزینه های مادر را هنگام شیردادن تأمین کنند. پدر و مادر می توانند با توافق یکدیگر، دوران شیرخوارگی نوزاد را کمتر کنند و پدر نمی تواند وظیفه شیردادن را به دایه واگذارد، مگر این که مادر سرباز زند:
«وَالْوَالِدَاتُ یُرْضِعْنَ أَوْلاَدَهُنَّ حَوْلَیْنِ کَامِلَیْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَن یُتِمَّ الرَّضَاعَةَ وَعلَی الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَکِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لاَ تُکَلَّفُ نَفْسٌ إِلاَّ وُسْعَهَا لاَ تُضَآرَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَلاَ مَوْلُودٌ لَّهُ بِوَلَدِهِ وَعَلَی الْوَارِثِ مِثْلُ ذَلِکَ فَإِنْ أَرَادَا فِصَالاً عَن تَرَاضٍ مِّنْهُمَا وَتَشَاوُرٍ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْهِمَا وَإِنْ أَرَدتُّمْ أَن تَسْتَرْضِعُواْ أَوْلاَدَکُمْ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْکُمْ إِذَا سَلَّمْتُم مَّآ آتَیْتُم بِالْمَعْرُوفِ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ»
[ویکی فقه] آیه رضاع (علوم قرآنی). آیه ۲۳۳ بقره، در باره شیر دادن مادر به نوزاد می باشد که به آیه رضاع شهرت دارد.
به آیه ۲۳۳ سوره بقره «آیه رضاع» می گویند
آیه مربوطه
(و الوالدات یرضعن اولادهن حولین کاملین لمن اراد ان یتم الرضاعة و علی المولود له رزقهن و کسوتهن بالمعروف لا تکلف نفس الا وسعها لا تضار والدة بولدها و لا مولود له بولده و علی الوارث مثل ذلک فان ارادا فصالا عن تراض منهما و تشاور فلا جناح علیهما و ان اردتم ان تسترضعوا اولادکم فلا جناح علیکم اذا سلمتم ما آتیتم بالمعروف و اتقوا الله و اعلموا ان الله بما تعملون بصیر)؛ «مادران، فرزندان را دو سال تمام، شیر می دهند. (این) برای کسی است که بخواهد دوران شیرخوارگی را تکمیل کند. و بر آن کس که فرزند برای او متولد شده (پدر)، لازم است خوراک و پوشاک مادر را به طور شایسته (در مدت شیر دادن بپردازد، حتی اگر طلاق گرفته باشد.) هیچ کس موظف به بیش از مقدار توانایی خود نیست! نه مادر (به خاطر اختلاف با پدر) حق ضرر زدن به کودک را دارد، و نه پدر. و بر وارث او نیز لازم است این کار را انجام دهد (هزینه مادر را در دوران شیرخوارگی تامین نماید). و اگر آن دو، با رضایت یکدیگر و مشورت، بخواهند کودک را (زودتر) از شیر باز گیرند، گناهی بر آنها نیست. و اگر (با عدم توانایی، یا عدم موافقت مادر) خواستید دایه ای برای فرزندان خود بگیرید، گناهی بر شما نیست، به شرط اینکه حق گذشته مادر را به طور شایسته بپردازید. و از (مخالفت فرمان) خدا به پرهیزید و بدانید خدا، به آنچه انجام می دهید، بیناست! ».
بقره/سوره۲، آیه۲۳۳.
۱. ↑ بقره/سوره۲، آیه۲۳۳.
...
