دانشنامه اسلامی
اطلاق اماکنی، از اقسام اطلاق احوالی است و آن، در موردی است که مطلق ، فردی از افراد ماهیت معنایی جزئی می باشد در مقابل موردی که مراد از مطلق، خود ماهیت می باشد که معنایی کلی است و شمول افرادی دارد و شمول در آن بر حسب تمام مکان هایی است که ممکن است فرد در آنها قرار گیرد، مانند: «اکرم زیدا»؛ یعنی زید را اکرام کن، چه در خانه ، چه در مدرسه و چه در غیر آنها؛ در مقابل جمله «اکرم زیدا اذا کان فی المدرسة» که اکرام در مکانی خاص، مورد نظر متکلم است.
