دانشنامه آزاد فارسی
خاورشناس آلمانی. دورۀ دبستان و دبیرستان را در برلین گذراند و سپس از ۱۹۰۹ تا ۱۹۱۲ در دانشگاه های بُن، برلین، مونیخ، ارلانگن و کیل درس خواند و از دانشگاه کیل دکتری فلسفه گرفت. در جنگ جهانی اول شرکت داشت و مدتی در مصر اسیر جنگی بود (۱۹۱۸ـ۱۹۱۹). از ۱۹۲۲ در دانشگاه مونستر تدریس کرد و استاد تاریخ اسلام و زبان و ادبیات فارسی، عربی و ترکی در این دانشگاه بود (۱۹۲۲ـ۱۹۵۶). به ترکیه، مصر و در ۱۹۵۶/۱۳۳۵ش به ایران سفر کرد. وی پژوهش های گسترده ای دربارۀ آیین و گروه های فتوت یا جوانمردی در میان مسلمانان و فتوّت نامه های اسلامی انجام داده، و مقالاتش در دانشنامه های گوناگون، ازجمله دایرةالمعارف اسلام، چاپ شده است. از آثارش: ویرایش فتوّت نامۀ هاتفی (لایپزیگ، ۱۹۳۲)؛ ویرایش فتوّت نامۀ ناصری (لایپزیگ، ۱۹۴۴)؛ شبکۀ راه های آناتولی از روی مآخذ عثمانی، در دو جلد (۱۹۲۴ـ۱۹۲۶)؛ تاریخ جهان عرب (۱۹۴۴).
