اورنگ اباد
فرهنگ فارسی
نام شهری است در هندوستان
دانشنامه عمومی
نام این شهر از اورنگ زیب ( ح: ۱۶۵۸–۱۷۰۷ م ) که لقب ششمین پادشاه امپراتوری گورکانی هند بود گرفته شده است. «اورنگ» واژه ای فارسی است و به معنی سریر یا تخت پادشاهی است.
اورنگ آباد در منطقه ای قرار گرفته است که باران در آنجا بیشتر در فصل تابستان می بارد. میزان باران سالانه آن بین ۲۵۰ تا ۷۵۰ میلی متر متغیر است. این شهر یکی از سریع ترین شهرهای در حال توسعه در جهان است. صنایع نساجی پارچه های کتان و ابریشمی در این شهر اهمیت ویژه ای دارند و صنایع گردشگری و بانکداری از دیگر منابع درآمدی مهم این شهر هستند.
اورنگ آباد شهری تاریخی است. این شهر در سال ۱۶۱۰ میلادی توسط ملک عنبر، وزیراعظم مرتضی نظام شاه در احمدنگر در محلی که روستای «کهرکی» بود ساخته شد. او این مکان را پایتخت خود ساخت و ارتش خود را از در اطراف آن مستقر ساخت و در آبادانی آنجا کوشید. در سال ۱۶۲۱ سپاهیان جهانگیر به این شهر حمله کرده و آن را غارت کردند و به آتش کشیدند. عنبر بنیانگذار این شهر همواره جهانگیر را با القاب تند و زننده یاد می کرد. پس از درگذشت ملک عنبر در ۱۶۲۶م پسرش فاتح خان نام شهر را به «فاتح آباد» تغییر داد.
در همان سال، خان لودی، نایب السلطنه گورکانی، به سوی این شهر پیشروی کرد اما در برهانپور توسط حمید خان فرمانده نظام شاهی، تطمیع و متوقف شد. با این وجود در ۱۶۳۳ فاتح آباد به قلمرو پادشاهان گورکانی ضمیمه شد.
در سال ۱۶۵۳ هنگامی که شاهزاده اورنگ زیب برای بار دوم نایب السلطنه منطقه دکن انتخاب شد، او پایتخت خود را فاتح آباد انتخاب کرد آن را دوباره از نو ساخت و اسم آن را «اورنگ آباد» گذاشت. این شهر در دوران حکومت وی رونق بسیار یافت.
به دستور اورنگ زیب، دیوارهای بلند و مستحکم دور شهر بنا گردید و شبکه منزلگاه های کنار جاده ها، به ویژه جاده اورنگ آباد به آگرا، با ساختن سراهایی که کنار آن ها بازار، مسجد، حمام و چاه آب وجود داشت، توسعه یافت. در همین دوران، اورنگ آباد از نظر معارف و پژوهشهای اسلامی مقامی برجسته احراز کرد. پیشرفت اورنگ آباد به اندازه ای بود که آنجا را دهلی جنوب نامیدند.
اورنگ آباد (بیهار). اورنگ آباد ( بیهار ) ( به انگلیسی: Aurangabad, Bihar ) یک ناحیه در هند است که در بهار ( استان هند ) واقع شده است.
اورنگ آباد ۱۰۱٬۵۲۰ نفر جمعیت دارد و ۱۰۸ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
دانشنامه آزاد فارسی
شهری در ایالت مهارشترا، در غرب مرکزی هند. به فاصلۀ ۲۹۰کیلومتری شمال شرقی بمبئی، ۵۹۲هزار نفر جمعیت (۱۹۹۱)، از مراکز تجارت و تولید نخ، پشم، چرم، لاستیک، وسائط نقلیۀ موتوری، و داروست و بهترین مرکز برای بازدیدکنندگان از غارهای آجانتاو الورابه شمار می رود. ملک عنبر حبشی (۹۵۷ـ۱۰۲۹ق/۱۵۵۰م ـ۱۶۲۰)، وزیر مرتضی بن علی نظام شاهی، حاکم احمدنگر، این شهر را در ۱۰۲۰ق/۱۶۱۰ بنا کرد. پسرش فاتح خان آن را به نام خود، فاتح پور نامید. پس از تقسیم قلمرو نظام شاهیان میان امپراتوری مغول و عادل شاهیان (۱۰۴۶ق/۱۶۳۶)، این شهر به مغولان رسید. اورنگ زیب، که در اواخر سلطنت پدرش شاه جهان، نایب السلطنه و فرمانروای دکن شده بود، از ۱۰۶۳ق/۱۶۵۳م این شهر را پایتخت خود کرد و نامش به اورنگ آباد تغییر کرد؛ او ساختمانی مشابه تاج محل برای همسرش، بی بی کا مخبره، در این شهر بنا کرد.
