لغت نامه دهخدا
کنین.[ ک ِ ] ( فرانسوی ، اِ ) ماده شبه قلیایی تلخی که از کنکینا ( پوست گنه گنه ) استخراج می کنند. املاح کنین بخصوص سولفات و کلوریدات آن را در دفع تبهای نوبه ای استعمال می نمایند. ( ناظم الاطباء ). فرانسوی کینین . رجوع به کینین و گنه گنه شود.