دانشنامه اسلامی
واژه عربی حکمت از ریشه ح ک م است.
معنای حکمت
در زبان و ادبیات فارسی ، حکمت به معانی دانایی ، عدل و حلم و بردباری و درست کرداری و راست گفتاری و نیز دلیل و سبب و جهت و غایت ( فایده و مصلحت ) به کار رفته، اما نزدیک ترین معادل فارسی برای حکمت، « فرزانگی » است (و برای حکیم : فرزانه )، هر چند که این واژه همه بار مفهومی واژه حکمت را دربر نمی گیرد.
دقت در معانی حکمت
...
