الاخوه الایمانیه من منظور الثقلین

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] الاخوة الایمانیة من منظور الثقلین اثر آیت الله سید محمد باقرحکیم، در مورد برادری و حقوق برادر دینی و طبیعت علقه و رابطه ای که بین مؤمنین و برادران دینی وجود دارد می باشد. کتاب حاصل مجموعه سخنرانی های اخلاقی آیت الله حکیم در اوایل ماه مبارک رمضان است که به زبان عربی در سال 1419ق منتشر شده است.
کتاب با دو مقدمه از محمدحسین تشیع و نویسنده در اشاره به مشخصات آثار آیت الله حکیم و جلسات سخنرانی ایشان آغاز و مطالب بدون فصل بندی خاصی عرضه شده است.
مباحث کتاب، پیرامون نحوه ارتباط و پیوند بین مؤمنین و فهم این ارتباط، محتوای آن، آثار مترتب بر رابطه و حقوقی که خداوند بر آن قرار داده تنظیم شده است.
نویسنده در ابتدا نظریه اجتماعی برادری را بررسی نموده است. وی معتقد است که رابطه بین مؤمنین، رابطه و پیوند برادری بوده که رابطه ای طبیعی، تاریخی، واقعی و تکوینی در حیات انسان است که از زمان آدم(ع) بوده است؛ آن زمانی که خداوند وی را آفرید و به واسطه خلق همسر برای وی، بر او منت گذارد و پس از هبوط به زمین، فرزندانی به وی عطا نمود. نویسنده معتقد است که این رابطه برادری، بین فرزندان آدم(ع) به وجود آمده و در تاریخ انسانیت، بین مؤمنین، استمرار پیدا کرد.
به باور نویسنده، علی رغم آنکه رابطه های تکوینی دیگری از قبیل رابطه میان پدر و فرزند، زن و شوهر، عشیره، قبیله و... وجود دارد، اما ملاحظه می گردد که خداوند در آنجا که می فرماید: «انما المؤمنون اخوة»، عنوان برادری را برای ارتباط بین مؤمنین قرار داده و آثار، حقوق و واجباتی را بر آن مترتب نموده است؛ زیرا به اعتقاد وی، این رابطه، بهترین و نزدیک ترین رابطه تکوینی است که می تواند حالت تکافؤ و توازن را نشان دهد، زیرا علاقه و رابطه های دیگر، هر چند رابطه ای نزدیک باشند، اما حالت تکافؤ طرفینی، بدین گونه، در آن ها وجود ندارد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم