دانشنامه اسلامی
کسایی مروزی، حکیم مجدالدین، ابواسحاق، ابوالحسن علی
شاعر، متخلص به کسایی. در مرو به دنیا آمد. وی علاوه بر قریحه شاعری در مراتب علمی و به ویژه در علم صرف و بر دیگران مقدم بود. در اواخر عهد سامانی و اوایل عهد غزنوی می زیست. در آغاز کار مداح وزیرانی چون عبیداللَّه بن احمد عتبی (م 372 ق).
وزیر نوح بن منصور سامانی و شاهانی چون سلطان محمود غزنوی بود. ولی در اواخر عمر از این کار پشیمان شد. ناصرخسرو معاصر وی است و در قصاید خود از او بسیار یاد می کند. او در عهد خود مشهور بوده و با توجه به اشعارش از شاعران شیعی زمان خود به شمار می آید. وی در مدح حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام اشعار زیادی دارد و نخستین شاعری بود که در موعظه و حکمت به مراحل مهمی از پیشرفت رسید.
کسایی در اواخر عمر به تهذیب نفس و تصفیه ی باطن پرداخت و در کسوت زهد و ورع زیست. در «شاعران همعصر رودکی» نام وی ابوالحسن علی بن محمد ذکر شده و آمده است که او تا سالهایی پس از 419 ق می زیسته است. از آثارش: دیوان شعر شامل سه هزار بیت.
