دانشنامه آزاد فارسی
خاورشناس ایتالیایی. در دانشگاه تورینو نزد استادانی مانند ایتالو پیتسی، خاورشناس نامدار، درس خواند. در اسلام شناسی و نیز جغرافیا و اخترشناسی اسلامی استادی داشت و گذشته از زبان های اروپایی، زبان های عربی، فارسی، عبری و سریانی را می دانست. نالینو استاد زبان و ادبیات عربی پژوهشگاه خاورشناسی شرقی ناپل (۱۸۹۳ـ۱۹۰۲) و دانشگاه ناپل (۱۹۰۲ـ۱۹۱۳)، رئیس کمیسیون «تنظیم آثار عثمانی» در وزارت مستعمرات ایتالیا، استاد تاریخ و تمدن اسلام در دانشگاه رم (از ۱۹۱۵)، سرپرست بخش شرق در دایرة المعارف ایتالیا، مدیر دو مجلّۀ ایتالیایی پژوهش های شرقی و خاور نو، و عضو فرهنگستان های ایتالیا و مصر بود. در ۱۸۹۳ برای تکمیل تحصیلاتش در زبان عربی سفری شش ماهه به مصر کرد و در سال های ۱۹۰۹ـ۱۹۱۰ اخترشناسی اسلامی و ادبیات عرب، و در زمستان های سال های ۱۹۲۷ـ۱۹۳۱ در دانشگاه قاهره تاریخ یمن درس داد. وی مقالات متعددی برای دایرة المعارف ایتالیا و نیز مقالاتی دربارۀ اخترشناسی اسلامی برای دایرةالمعارف اسلام لیدن نوشته است. از آثارش: علم الفلک، تاریخ عندالعرب فی القرون الوسطا (رم، ۱۳۱۱) که با نام تاریخ نجوم اسلامی به فارسی ترجمه شده است؛ چاپ زیج بتّانی، همراه با ترجمۀ لاتینی و شرح دشواری های زیج، در ۳ جلد (میلان، ۱۸۹۹ـ۱۹۰۷)؛ فهرست نسخه های خطی انجمن علوم در تورینو (۱۹۰۱).
