گناهکار

گناهکار کسی است که مرتکب گناه شده باشد. گناه به معنای سرپیچی از قوانین و دستورات الهی یا اخلاقی است. در واقع، هر عملی که از نظر شرعی یا اخلاقی ناپسند باشد، گناه تلقی شده و فرد انجام‌دهنده آن، گناهکار نامیده می‌شود. واژه گناه فارسی است و در فرهنگ فارسی به معنای جرم، جنایت، معصیت، ذنب و خطا به کار رفته است. در این فرهنگ، گناهکار به کسی گفته می‌شود که گناهی مرتکب شده باشد و مترادفاتی چون بزهکار، مجرم و خاطی را برای آن در نظر گرفته‌اند. بنابراین، از دیدگاه فرهنگ فارسی، گناه با مفاهیمی چون بزه، جرم و خطا هم‌معنی است. در فرهنگ عربی، واژگان متعددی برای بیان مفهوم گناه وجود دارد که در قرآن کریم، با توجه به مصادیق و معانی خاص هر یک، مورد استفاده قرار گرفته‌اند. در زبان عربی، واژگان مترادف به آن صورت که در زبان فارسی رایج است، وجود ندارد؛ بلکه هر واژه به خصوصیت، ویژگی و ظرافت دقیقی اشاره دارد که معنای آن را متمایز می‌کند. هرچند که این واژگان در کلیت، به معنای مشترکی اشاره دارند. در فرهنگ اسلامی و قرآنی، گناه به هر عملی گفته می‌شود که برخلاف فرمان‌های الهی باشد و پیامدهای دنیوی و اخروی به دنبال داشته باشد.