لالائی گفتن

لغت نامه دهخدا

لالائی گفتن. [ گ ُ ت َ ] ( مص مرکب ) آوازی که دایه چون کودک را در گهواره بجنباند جهت آرام کردن یا خوابانیدن او خواند.

فرهنگ فارسی

آوازی است که دایه چون کودک را در گهواره بجنباند جهت آرام کردن یا خوابانیدن او خواند
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم