بلال حبشی

بلال حبشی که به ابوعبدالله بلال بن رباح نیز شناخته می‌شود، برده‌ای سیاه‌پوست و اولین مؤذن اسلام، و از صحابه پیامبر (ص) و پیشگامان در پذیرش اسلام بود. اطلاعاتی درباره زندگی او قبل از اسلام در دست نیست، اما گفته می‌شود که بلال هم‌سن ابوبکر بوده و به احتمال زیاد در سال سوم عام الفیل به دنیا آمده است. او در زمان بعثت پیامبر (ص) برده امیة بن خلف بود و پس از مسلمان شدن و اعلام آن، به شدت مورد شکنجه قرار گرفت. برخی او را آزادشده ابوبکر و برخی دیگر آزادشده پیامبر (ص) می‌دانند. پیامبر (ص) به بلال علاقه ویژه‌ای داشت و برای او مقام والایی قائل بود. بلال در تمامی غزوات همراه پیامبر (ص) بود و در روز فتح مکه نیز به همراه او وارد این شهر شد و اذان گفت. گفته می‌شود که پس از وفات پیامبر (ص) دیگر اذانی نگفت و به شام رفت. او در برخی فتوحات شام نیز شرکت داشت. درباره سال وفات، محل و علت درگذشت او نظرات متفاوتی وجود دارد. برخی منابع وفات او را در سال‌های ۱۸، ۲۰ یا ۲۱ ق در سن ۶۰ سالگی به دلیل مرگ طبیعی یا بیماری طاعون ذکر کرده‌اند. بر اساس برخی منابع، مرقد او در دمشق است، در حالی که برخی دیگر مزار او را در داریا، عمواس یا حتی حلب معرفی کرده‌اند. بلال راوی حدیث نیز بود.