فرو زدودن

لغت نامه دهخدا

فروزدودن. [ ف ُ زَ / زِ / زُ دو دَ ] ( مص مرکب ) زدودن. ستردن :
اکنون که از تو بنهفت آن بت رخ زدوده
آن به که مهر او را از دل فروزدایی.ناصرخسرو.اکنون مردم شوی گر از دل
دیوی بخرد فروزدایی.ناصرخسرو.

فرهنگ فارسی

زدودن . ستردن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم