دانشنامه اسلامی
ظهور وضعی، مقابل ظهور اطلاقی بوده و منشأ آن وضع و لغت است، مانند:ظهور الفاظ عموم در مفهوم شمول و فراگیری.نشانه این ظهور آن است که برای همه کسانی که به لغت آشنایی کامل دارند، به محض شنیدن لفظ، پدیدار می گردد و هیچ گونه انصراف و یا انس ذهنی درآن دخالت ندارد.
ویژگی ظهور وضعی
از ویژگی های این ظهور، حجیت آن است، زیرا قدر متیقن حجیت ظواهر ، ظهور وضعی است، به شرط آن که متکلم قرینه ای خلاف آن اقامه نکند.
تقدم ظهور وضعی بر ظهور اطلاقی
مشهور اصولیون، ظهوری را که مستند آن وضع باشد، در تعارض با ظهوری که مستند آن اطلاق باشد، مقدم می دانند.
