طایفه ابیل

لغت نامه دهخدا

( طایفه آبیل ) طایفه آبیل. [ ی ِ ف َ ] ( اِخ ) دهی از بخش پشت آب شهرستان زابل ، واقع در 18هزارگزی شمال خاوری بنجار نزدیک دریاچه هامون. جلگه ، گرم و معتدل با 69 تن سکنه. آب آن از رودخانه هیرمند. محصول آنجا غلات و لبنیات. شغل اهالی زراعت و گله داری. ساکنان آنجا چادرنشین هستند. راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8 ).

فرهنگ فارسی

( طایفه آبیل ) چادر نشین از بخش پشت آب شهرستان زابل ۱۸ هزار گزی شمال خاوری بنجار - نزدیک دریاچه هامون .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم