صندل مندل

لغت نامه دهخدا

صندل مندل. [ ص َ دَ م َ دَ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) صندل و قسمی عود که سوزند.

فرهنگ فارسی

از اتباع است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم