سپید گویی

لغت نامه دهخدا

سپیدگویی. [ س َ / س ِ ] ( حامص مرکب ) بی پرده گویی. ( آنندراج ) :
ز صبح مرگ خبر میدهد ولیک ترا
سپیدگویی آیینه پرده گوش است.واعظ ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

بی پرده گویی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم