ستانه بوس

لغت نامه دهخدا

ستانه بوس. [ س َ ن َ / ن ِ ]( نف مرکب ) ملازم. خدمتگزار. خادم. چاکر :
دولت ستانه بوس درت باد تا بکام
صد سال تخم عدل بکاری و بدروی.خاقانی.

فرهنگ فارسی

ملازم خدمتگزار خادم
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم